Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

νοηματικός τοίχος και τζαπανίζ παράκρουση

τράβηξα μια γραμμή στη μέση του τοίχου μου και χώρισα τα παλιόχαρτα μου εκατέρωθεν σε μέσα και έξω
μέσα- προσωπικό     έξω- δημόσιο

υπήρχαν χαρτιά που έπρεπε να βάλω κοντά στη γραμμή και χαρτιά που αφορούν την αντίληψη του χώρου γενικά που θα πρεπε να μπαίνουν σε μια άλλη ζώνη πιθανότατα καταμήκος και των δύο υποδιαιρέσεων του τοίχου

υπήρχαν χαρτιά που θα πρεπε να μπούνε πιο μέσα από τα άλλα πλησιάζοντας την πόρτα 


μέσα πιο μέσα πιο σκοτεινά πιο μέσα
θυμήθηκα το επισόδειο με τα mushi που τρεφόντουσαν απ΄το σκοτάδι στα μάτια της κοπέλας
κάτι μου χουν κάνει οι άτιμοι οι ιάπωνες 
[διάλειμα για να ξαναδιαβάσω την εργασία μου για το φως να βρω ποια σημεία να σημειώσω να τα βάλλω κι αυτά στην θέση τους στον νοηματικό μου τοίχο]
το βρήκα 
βρήκα ποιο σημείο είναι 
"η ομορφιά γι'αυτούς αναδεικνύεται μόνο μέσα απ'το σκοτάδι,στοιχείο που της δίνει το απαραίτητο μυστήριο"
οι σχιστομάτιδες φτιάχνουν πρώτα μια σκιά στη γη και μετά χτίζουν ένα σπίτι μέσα της και βάζουν κι αυτά τα χαρτιά για να μπαίνει ομιχλώδες το φως μέσα στα κουτάκια τους για τοίχους και βάφουν άσπρα τα πρόσωπα των γυναικών τους για να τις βλέπουν μέσα στο όσο το δυνατόν σκοτάδι

οι τύποι είναι τόσο εξοικειωμένοι με το σκοτάδι και την εσωτερικότητα που οποιοσδήποτε δυτικός θα ικέτευε να πουν στο παιδί του πως να μην φοβάται το σκοτάδι
υπερβολική άποψη το ξέρω
αλλά μην πας μακριά τα μικρά μαύρα χνουδωτά πλασματάκια που ζουν στα κλειστά σπίτια και μοιάζουν με σκόνη στο my neighbour totoro και το spirited away ; πόσο γλυκούλικα και καθησυχαστικά είναι για τη φαντασία ενός παιδιού ή κάποιου τελος πάντων;

δεν ξέρω μπορεί να χω πάθει κάποια τζαπανιζ παράκρουση
αλλά κρατάω από αυτούς τις ενεργοποιημένες αισθήσεις, την ησυχία, τη φαντασία , την παρατήρηση της ανάσας του σώματος και το κενό/παύση/ενδιάμεσο διάστημα σαν τώρα γεμάτο δυνατότητες /υπόσχεση που δεν έχει ακόμα εκπληρωθεί το σημείωσα πάνω στο δέρμα μου

προαγωγικό κενό εκεί είναι η φάση
με λίγη δουλειά θεωρητικά όποτε σου τα σκάει το εσωτερικό κενό θα είσαι σε θέση να είσαι παρών εκεί στη στιγμή να παρατηρείς τον εαυτό σου και με ενεργοποιημένες σου τις αισθήσεις για να αερίζεται το σκοτεινό κουτάκι που έχεις στο κεφάλι σου

τα άνιμε που βλέπω ξέρουν και είναι διδακτικά ως προς το πόσο πρέπει να προσέχεις μαυτά τα πράγματα
το κορίτσι που ζούσε στο σκοτάδι με τα mushi που μεγάλωναν και πλήθαιναν κατοικώντας τα μάτια της έβγαλε πίδακες ασημένιου υγρού  απ'τα μάτια της που τρέχανε για πολλήη ώρα μέχρι να χυθεί τόσο ώστε να μπορέσει πάλι το κορίτσι να δει το φως του ήλιου έστω με ένα γυάλινο μάτι που της χάρισε ο mushi-shi,ο master of mushi που γυρίζει τον κόσμο ερευνώντας τα mushi και βοηθώντας τους ανθρώπους που τους προκαλούν προβλήματα,της είπε να προσέχει ποτέ δεν πρέπει να κοιτάει το σκοτάδι πάρα πολύ ώρα και με τα δεύτερα βλέφαρά της κλειστά γιατί μπορεί να καταλήξεις να βλέπεις μόνο αυτό για πάντα


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το ειδα αυτο το ανιμε προσφατα. Ηταν τοσο καλο! <3