Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

η πρώτη φθινοπωρινή καθαριότητα

το σώμα μου ρολόι
είμαι μαζί σου από τότε που ξύρισα τα μαλλιά μου - 11 εκ. πίσω
τα νύχια των ποδιών μου είναι τόσο μακριά από την τελευταία φορά που έμεινα μόνη και τα κοψα
τα φρύδια μου το ίδιο


οι κατσαρίδες γίναν τόσο μεγάλες που ρίχνουν τα ποτήρια στο στεγνωτήρι
ανοίγω το φως και σκορπίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις




ΣΠΙΤΙ

κλειστό
(λόγω καλοκαιρινών διακοπών)



η πρώτη εντύπωση είναι πάντα ότι το βλέπεις κάπως λυπημένο που το άφησες μόνο του τόσο καιρό
κάνεις κατς απ με τη ζωή που συνεχίστηκε σ'αυτό ενώ εσύ έλειπες
σ'όλες τις ακμές του παρατηρείς το παρτάκι που ποιος ξέρει πότε κανονίστηκε
δεν φαίνεται να ενοχλούνται που πλησιάζεις
ανθρώπινη παρουσία διασχίζει το σπίτι κι ανοίγει τα βλέφαρά του
σίγουρα τυφλώνεται στην αρχή απ'το απότομο φως

οι άνθρωποι που μείναν πριν από σένα καπνίζαν βιομηχανικά στο μπαλκόνι
και στην κρεβατοκάμαρα - τους έπεσε ένα και κρύφτηκε κάτω απ΄την ντουλάπα
αράξαν στο καναπέ του σαλονιού κι απλώσαν σεντόνι (πιθανόν κοιμήθηκαν εκει)
συμπλήρωσαν ονόματα στη φιλοσοφική λιμνούλα στο γραφείο μου
κάναν σχέδια για ένα κοτόπουλο που δεν μαγείρεψαν ποτέ
έφτιαξαν γαλλικό καφέ και σίγουρα εκνευρίστηκαν από την ώρα που πέρνει μέχρι να γίνει
διαβάσαν βιβλία απ'το κομοδίνο μου 

είμαι σίγουρη ότι γαργαλήθηκε από τα σώματα που χρειάστηκε να κουβαλήσει

θα σε ξεψειρίσω σπιτάκι
ξύλο στο πάτωμα εμφανίσου θα σε καθαρίσω να μοιάζεις με ξύλινο πάτωμα
πράγματα θα σας κάνω πιο ξεκάθαρα τι είστε
βιβλιοθήκη θα σε κάνω να μοιάζεις ξανά σαν να κουβαλάς βιβλία
τραπεζάκι θα ξαναποκαλύψω τις διαστάσεις σου


θέλω να διασχίζω το σαλόνι και να νιώθω ότι είναι ωραία να πατάς κάτω ξυπόλητος 
και να πιάνεις φευγαλέα τα πράγματα στην ακινησία τους
ότι το τραπεζάκι κάθεται ήσυχο στη γωνίτσα του στο μισοσκόταδο
ή  να μοιάζει με τραπεζάκι που κάθεται ήσυχο στη γωνίτσα του στο μισοσκόταδο




Δεν υπάρχουν σχόλια: