Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

οι άνθρωποι εδώ πέρα περπατούν ξυπόλυτοι τελευταία
κεραυνός/φοβάμαι
γρήγορα κάτω από τη σκιά
δέντρο
ωχ

δεν μπορώ να γράψω τίποτα καινούργιο για μας
γιατί
όλα είναι τόσο ειπωμένα/από μας
και το φως που κάνει τα πάντα φλατ;
και το απαραίτητο σκοτάδι που απαιτούσαμε να μας γυρίσουν πίσω;
μήπως δεν θα άντεχα τίποτα στα ψιλαφιστά;
ή είναι η μανία για έρεβος;
ευτυχώς που είχαμε διαφορά φάσης
γιατί τουλάχιστον
έχει αρκετό ενδιαφέρον/όσο και να μην μας φτάνει αυτό

είμαι συνεπής προς τον εαυτό μου σημαίνει βγάζω την φωτογραφική απ'την τσάντα
και βγάζω φωτογραφία αυτό το γαμημένο
ή/και
σταματάω επιτόπου στο δρόμο να σημειώσω τι σκέφτομαι

ναι ρε πούστη μου τα κατάφερες όσο κι αν πήγες να το εμποδίσεις
κατάφερες/ναι με κάποιο τρόπο
να είμαι συνεπής προς τον εαυτό μου

ώρες ώρες σε σιχαίνομαι

μια λίστα με τα πράγματα που χεις πει και σιχαίνομαι μ'όλη μου την ψυχή

να σε γαμήσω στο βάρος και τις ενοχές
όπου κι αν κρύβεσαι

θα με αποκλείσεις με τάπες και σανίδες καρφωμένες και αφρό πολυουρεθάνης από παντού
κι ίσως να χω πάρει τότε αυτό που δήλωνα πως ζητούσα


Δεν υπάρχουν σχόλια: